Prema Saveznom zakonu o godišnjim odmorima (Bundesurlaubs Gesetz) zaposleni u Nemačkoj imaju pravo na najmanje 24 radna dana godišnjeg odmora i mogu preneti dane koje nisu iskoristili u sledeću godinu samo pod određenim uslovima (hitni operativni ili lični razlozi). Rok je jasno definisan – 31. mart. Nakon tog datuma preostali odmor ističe. Međutim, to nije uvek slučaj jer postoje izuzeci.
Na osnovu jedne presude iz 2019. godine Savezni radni sud utvrdio je da su poslodavci dužni da sarađuju. To znači da moraju obavestiti zaposlenog da iskoristi svoj godišnji odmor do kraja godine jer ako to ne učine, rok je nevažeći i u tom slučaju preostali godišnji odmor ne ističe u pomenutom roku. Poslodavac snosi teret dokazivanja.
Šta se događa sa preostalim godišnjim odmorom nakon prestanka radnog odnosa?
Ako zaposleni promeni posao u roku od godinu dana, generalno može tražiti preostali godišnji odmor sa svog starog posla od svog novog poslodavca. Da bi se izbeglo da zaposleni dva puta uzme svoj godišnji odmor, sadašnji ili prethodni poslodavac je zakonski obavezan da izda potvrdu iz koje se vidi koliko je dana godišnjeg odmora već odobreno ili nadoknađeno u tekućoj kalendarskoj godini. Može se dogoditi da se godišnji odmor potpuno odbije ili ponište dani koji su već odobreni. Važno je znati da niti jedno nije legalno. Ako se raskid dogodi sa preostalim godišnjim odmorom, to se takođe može isplatiti.
Izvor: TK
